Lieve mensen,

Allereerst een heel mooi nieuwjaar gewenst voor iedereen!

Zo met de wisseling van het jaar denk ik terug aan 2014 en besef ik in wat voor mooie droom ik leef. Ik houd van reizen, al jaren, ik heb altijd geweten dat ik na mijn studie weer een lange reis naar Azië wilde maken. Ik heb er hard voor gewerkt en twee banen naast mijn studie gehad om hier voor te sparen. Nu ben ik hier en geniet ik zo intens van alles wat ik mee maak. "Word je soms niet reis moe en geniet je minder intens als je zo lang weg bent? Wordt het allemaal niet te standaard die mooie natuur?", vragen mensen onderweg mij wel eens. Nee dus. De wereld is zo absurd mooi en ik ben zo blij dat ik de kans heb dit mee te maken, ik kan niet anders dan hier intens van genieten.

Het is waarschijnlijk (en gelukkig!) nog lang geen tijd voor een terugblik op mijn reis, maar als ik de balans op maak na 107 dagen reizen heb ik toch al een waslijst memorabele momenten en avonturen opgebouwd. Met als absolute hoogtepunt natuurlijk mijn rondreis in Mongolië, mijn mysterieuze droombestemming die al jaren bovenaan mijn lijstje stond. Het reizen per trein, wat voor mij honderd keer leuker is dan in een vliegtuig stappen. Van Amsterdam tot Hong Kong per trein, ik ben door genoeg mensen voor gek verklaard. Maar wat heb ik veel gezien. Dagenlang uit het raam gekeken, leuke mensen ontmoet en inspirerende (reis)verhalen uitgewisseld. Reizen door het gekke China, waarvan ik eigenlijk nog steeds niet zo goed weet wat ik er van vond door mijn uiteenlopende ervaringen, maar wat wel ontzettend interessant was door alle maffe cultuurverschillen. En uiteindelijk na wereldstad Hong Kong spontaan eindigen in de Filipijnen, dat zich al vrij snel profileerde tot het land waar ik me echt op mijn plek voel.

Mijn reis door de Filipijnen is nu twee weken onderbroken geweest. Ik ben even twee weken 'op vakantie' geweest in Thailand. Dit klinkt natuurlijk belachelijk als je al ruim 3,5 maand aan het reizen bent en nooit over werk na hoeft te denken. Toch voelde dit echt als vakantie. Als je zo lang weg bent is je reis niet je vakantie, maar het is je dagelijks leven (ohh wat klinkt dit verwend). Je woont in hostels, een emmertje is je wasmachine, je doet je boodschappen, héél soms kook je (meestal niet) en je zet je wekker om iets te ondernemen (maar niet te vaak natuurlijk). Je 'werkdagen' bestaan soms uit 10 uur in een hobbelige bus, 8 uur op een schommelende boot of 24 uur in de trein zitten. Ik vind het bijna altijd even leuk, het is altijd weer een nieuw avontuur, maar 10 uur schuddelen in een bus is natuurlijk niet het ultieme vakantie gevoel.

In Thailand was dat anders. Hier werd ik na ruim drie maanden herenigd met mijn beste vriendin Sanne, die me heel graag in haar kerstvakantie van het onderwijs wilde opzoeken. Omdat ik vooraf niet wist waar ik met kerst zou zijn en omdat Sanne graag naar Thailand wilde, leek dit ons een goede centrale plek in Azië om af te spreken. Ik was zelf al een paar dagen eerder in Bangkok vanwege het verlopen van mijn Filipijnse visum. Zo kon ik haar 21 december ophalen op Bangkok airport en eindelijk knuffelen! Geloof me, voor mensen met een vriendschap zoals wij en in Nederland zoveel samen zijn, was dat echt heel fijn. Na een borrel en uitgebreid bijkletsen op de 84e verdieping van het hoogste hotel van Thailand hebben we daarna goddelijk geslapen in een suite in hetzelfde hotel. Voor één keertje gek doen, na een lange vlucht van Sanne en voor mij na 96 nachten slapen in de trein, op de grond, op planken in een tent en op slaapzalen in hostels. Vervolgens zijn we naar Ayutthaya gereisd, de voormalige hoofdstad van Thailand met ontelbaar veel tempels en ruïnes. Met kerst stond de jungle in Chang Mai op het programma. Ik heb mijn uiterste best gedaan om het kerstgevoel op te wekken door twee dagen met een kerstmuts op te lopen, maar het mocht niet baten. Zwetend in de jungle en hangend aan een zipline op een paar honderd meter hoogte is toch niet iets wat ik associeer met kerst. Toch hebben we het onwijs gezellig gehad en mooie dingen gedaan. We hebben moeite moeten doen om een jungletocht te boeken waarbij je niet op een olifant hoeft te rijden en in plaats daarvan iets voor die arme beesten gedaan door ze in de rivier te wassen. Ik vind dit soort grote toeristische attracties met dieren altijd wat discutabel, maar hier leek de olifant van te genieten. Ik dacht Sanne een leuk kerstcadeau te hebben gedaan door een binnenlandse vlucht te boeken in plaats van een nachttrein, maar dit pakte toch anders uit. Sanne vroeg nog tot drie keer aan toe of ik de vlucht gecheckt had en ja ik wist het zeker, ik had het goed geboekt. Maar eenmaal op het vliegveld stonden we niet in het systeem. "Excuse me Madam, your flight is tomorrow". Dat werd of een dag extra in de stad en een dag minder strand op Sanne's relatief korte vakantie, of ter plekke een nieuwe vlucht boeken. Na even slikken (tja ik reis toch zo goedkoop mogelijk) hebben we toch een vlucht genomen en na een lange busreis vanuit Bangkok stonden we 24 uur later op het eiland Koh Chang. Sorry San!

Op Koh Chang hebben we vijf dagen 'effe lekker niks gedaan' en genoten van het vakantiegevoel aan het strand. Een verse fruitshake, het zonnetje op ons bol en af en toe een duik in de zee. 's Avonds een cocktail en vervolgens lang uitslapen. Na deze heerlijke dagen hebben we oud en nieuw gevierd in Bangkok, en tellen we nu de uurtjes om naar het vliegveld te gaan. Sanne gaat terug naar Nederland om te werken en ik ga na deze heerlijke vakantie weer terug naar het 'normale leven' in de Filipijnen.

Thailand was wat ik er van verwachtte, een prachtig land met een grote diversiteit aan natuur, fijne mensen en heerlijk eten. De Thaise keuken staat op een goede nummer twee na de Indiase keuken. Het was daarnaast ook zo toeristisch als ik het verwachtte. Op veel plekken in Bangkok, in de jungle en op het strand zie je op het personeel na alleen maar Westerse toeristen. Natuurlijk zijn er plekken in Thailand te vinden waar dat minder is, en het zou eigenlijk ook een leuke uitdaging zijn om die plekken te vinden. Maar nu in de piek van het hoogseizoen kies ik er voor om hier weer weg te gaan. Ik heb een prachtige en gezellige vakantie gehad met mijn vriendin, ik ben blij dat ik hier geweest ben, maar als het om backpacken gaat kies ik voor een minder massale plek. Bovendien ben ik zo verliefd op de Filipijnen dat ik me op dit moment niet voor kan stellen dat er een plek is waar het fijner en mooier is dan daar. Gelukkig heb ik een drie maanden visum geregeld vanuit Bangkok en hoef ik voorlopig nog niet aan verdere plannen te denken!

Lieve San, bedankt voor de leuke vakantie samen! En voor alle trouwe lezers, ik kan niet vaak genoeg zeggen hoe blij ik ben met deze droom en ik vind het leuk om dit met jullie te delen. Ik krijg altijd enthousiaste en lieve reacties op mijn verhalen en dat vind ik ontzettend leuk! Bedankt daarvoor.

Liefs, Mieke