Dag Azie, tot volgend jaar maar weer...

Lieve mensen,

Mijn reis zit er helaas alweer bijna op. Ik ben terug in Hanoi, de hoofdstad van Vietnam. Morgenochtend stap ik in het vliegtuig om (hopelijk) 18 uurtjes later weer op Amsterdamse bodem te landen.

Ik heb de afgelopen weken weer onwijs genoten van al het moois dat Azie te bieden heeft. Ook in Laos heb ik geweldige dingen gezien en beleefd. Laos is wel een totaal ander land dan Vietnam. Laos deed me meer denken aan Sri Lanka, dit komt denk ik door de invloeden van het Boedhisme. De manier hoe mensen zich kleden, elkaar begroeten, en bijvoorbeeld het lopen op blote voeten. In Vietnam is dit veel meer 'Westers'. Wat ik wel bijzonder vond, en wat ik totaal niet verwacht had, is dat Laos duurder is dan Vietnam. Waar ik in Vietnam 6 tot 8 euro betaalde voor een kamer, was het in Laos op veel plekken moeilijk om iets onder de 10 euro te vinden. En in Vietnam at ik meestal een diner voor 1,50/ 2 euro, in Laos al snel rond de 3 euro. (wat een prijzen niet!) Op de vraag welk land leuker of mooier is kan ik geen antwoord geven, alles is mooi en fantastisch..

In Laos heb ik een route afgelegd langs de Mekong River, waar al onze lekkere pangafiletjes vandaan komen. Ik ben Laos binnen gekomen in het zuiden, waar ik een paar dagen in de stad Pakse verbleef. Het leek me leuk om een scootertje te huren, dat heb ik hier gedaan. En dat is een mooi verhaal: Je kunt automatische scootertjes en handmatige scootertjes (schakelen) huren. De schakelscootertjes zijn goedkoper, 5 euro per dag, dus daar ging ik uiteraard voor. Dus ik kom bij zo'n tent, ik zeg tegen die man:

Ik: "Ik wil een motor huren" (ze noemen het motor hier)
Hij: "Heb je wel eens motor gereden?"
Ik: "Nee"
Hij: "Kan je schakelen?"
Ik: "Nee"
Hij: "Oke hier is de sleutel, je kunt het vast wel"

Oke.......nice! Dus daar ging ik, mezelf leren schakelen op een motortje. Gelukkig was het niet moeilijk en ik heb genoten van mijn dagje rondrijden. Ik heb 40 km gereden naar het Bolovan Plateu, hier heb ik de 120 meter hoge Tat Fan waterval bezocht. Ik kan je zeggen, dat is indrukwekkend! Helaas was de terugweg met de scooter een minder groot succes, het regende hard en mijn scooter was weggezakt in een modderpad (de wegen zijn niet zo geweldig in Laos). Gelukkig had ik twee Poolse jongens ontmoet die zo vriendelijk waren mijn scooter even uit de modder te trekken. De volgende dag ben ik vertrokken richting de 4000 islands, dit zijn kleine eilandjes in de Mekong Rivier op de grens met Cambodja. Dit zouden ontspannende backpackers eilandjes zijn, maar ik vond het geen groot succes aangezien er niet veel meer te doen was dan in een hangmat hangen. En ik kan natuurlijk niet te lang stil zitten, dus ik ben met een dag weer weggegaan. Dit moest ook wel, want Lao Airlines had een dag van te voren besloten om mijn vlucht van Zuid Laos naar Noord Laos te cancellen. Tja, in Azie kan alles! Dus ik moest op zoek naar alternatief vervoer, wat ik vond in de nachtbus naar Vientane, de hoofdstad van Laos. Dit was ook een avontuur op zich. De bus zag er goed uit met eenpersoonsbedjes, luxe dacht ik! Maar toen kwam ik er achter dat die eenpersoonsbedjes gedeeld worden door 2 mensen. Ik deelde mijn bedje met een Koreaans meisje die ik ook toevallig eerder had ontmoet. Van slapen is het niet gekomen tijdens deze 12 uur durende rit over wegen vol met gaten en hobbels.

Vientane is een rustige hoofdstad, ik was vooral onder de indruk van het geordende verkeer. Mensen houden zich hier zo ongeveer aan de verkeersregels! Er zijn niet bijzonder veel bezienswaardigheden in Vientane, maar ik heb wel een heel indrukwekkend Buddha Park buiten de stad bezocht. Dit is een park met Boedha beelden, gebouwd in de 15e eeuw. Het had iets spookachtigs, maar het was ook heel erg mooi. Na Vientane ben ik in een wederom geweldige busrit van 12 uur gestapt richting Luang Prabang. De rit zou 8 uur duren, maar we hadden autopech. Mijn laatste dagen heb ik vertoefd in Luang Prabang en dit vond ik geweldig! Een culturele stad, vol met kleur, Franse invloeden, honderden Boedhistische Monniken in orandje gekleed, prachtig gelegen aan de Mekong rivier. Deze stad is met recht Unesco werelderfgoed. Het hoogtepunt was het bezoek aan de KuangSi waterval, met mintgroene natuurlijke kleine meertjes waar je in kunt zwemmen (het is de moeite waard om even een foto op google op te zoeken). Ik heb mijn zwemangst in de natuur weer overwonnen door met een liaan van een boom in het water te zwaaien, geweldig! Maar het meest indrukwekkende was het klimmen bovenop de grote waterval, 60 meter hoog. Hier kan je, niet geheel zonder risico's, staan op de plek waar al het water naar beneden stort. Het was even doodeng door de stevige stroming in het water, maar toen ik de stap had gezet was ik niet meer weg te krijgen van deze plek. Zoiets indrukwekkends maak je denk ik maar zeer zelden mee.

Mijn Laos trip heb ik afgesloten met het bezoeken van de nachtmarkt en een traditionele Lao massage. Op de nachtmarkt is mijn uitzet flink uitgebreid, ze hebben hier zoveel mooie kleurrijke spullen voor zo weinig geld. Het lijkt me geweldig om later van elke reis een mooie herinnering in huis te hebben. De Lao massage was geweldig, je kunt het op elke hoek van de straat laten doen in Luang Prabang. Door het volgen van 'massage' bordjes stond ik uiteindelijk bij mensen midden in de woonkamer. Hier kon ik een massage krijgen op een matje op de grond. Niet helemaal wat ik verwacht had, maar het was des te leuker. En deze mensen kunnen het geld ook veel harder gebruiken dan de grote en luxe hotels. Uiteindelijk heb ik deze mevrouw dolgelukkig gemaakt door een massage van een uur te nemen voor 5 euro. Een mooie afsluiter!

Gistermiddag ben ik van Luang Prabang naar Hanoi gevlogen. Ik heb nog nooit zo'n hilarisch vliegveld als dat van Luang Prabang gezien. Er waren 4 incheckbalies voor het hele vliegveld, en alles werd met de hand gedaan. Een band voor de bagage was er niet, de koffers en tassen werden 1 voor 1 het vliegtuig in gedragen. Ik vloog in een 50 persoonspropellor vliegtuigje. Meestal let ik niet voor de volle 100% op bij de veiligheidsinstructies, die kan ik ondertussen wel dromen. Maar dit keer leek het me wel verstandig om even op te letten..... maar toen kwamen er geen instructies! De stewardes liet alleen zien hoe de riem vastgemaakt moest worden, wat een grap! De vlucht had 45 minuten 'vervroeging' en alles is goed gegaan. Het was een schitterende ervaring, we vlogen heel laag en ik had prachtig uitzicht over de hoge groene bergen van Laos en Vietnam. Weer een primeur erbij :-)

En nu zit ik hier, en zit mijn trip er over een paar uurtjes op. Natuurlijk had ik graag langer gebleven en meer willen zien, maar ik kan er mee leven omdat ik weet dat ik hier terug ga komen. Hoe meer ik zie van de wereld, hoe benieuwder ik word om nog meer te zien. Soms geeft me dit een vreemd gevoel: ben ik dan zo ondankbaar dat ik alleen maar meer en meer wil? Ik denk het niet, ik voel me onwijs bevoorrecht dat ik de kans heb om zoveel mooie dingen te zien en te leren. En zeker als je landen zoals Roemenie, India en Laos bezoekt waar zoveel armoede is, dan besef je jouw geluk des te beter. Maar ik vind de wereld gewoon zo mooi en indrukwekkend, je kunt er zoveel van leren. En natuurlijk doe je met reizen ook goede dingen, je investeert ook in de economie en de ontwikkeling van een land. Aan die gedachte probeer ik me dan ook maar vast te houden, en met die intentie hoop ik nog heel veel meer te mogen zien.

Ik bedank Vietnam en Laos voor al het moois. Sri Lanka zal voor mij altijd mijn nummer 1 blijven, omdat dit land me verliefd heeft gemaakt op Azie. Maar desondanks hebben deze landen in Zuid Oost Azie bijzonder veel indruk op me achtergelaten en is het wederom een reis om nooit te vergeten!

Tot volgend jaar!


Liefs,
Mieke