Verpleegkundige skills in de jungle van Nepal

Nepal. Wat een heerlijk land. Zoek je nog een veelzijdige vakantie bestemming? Probeer Nepal (Of de Filipijnen natuurlijk). Zat ik vorige week nog in de vrieskou op 4610m hoogte in de Himalaya, hing ik een paar dagen later als paraglider boven een meer en liep ik gister 16km tussen de neushoorns in de stikhete jungle. Nepal heeft voor ieder wat wils. Sportief trekken in de schitterende Himalaya, relaxen in een van de kleine dorpjes, cultuur snuiven bij schitterende tempels, maximaal adrenaline beleven in een 160m diepe bungeejump sprong, junglesafari tussen geweldige wildlife, heerlijk eten voor €0,80, struinen door de chaotische straten van de hoofdstad Kathmandu of je voor 10 dagen op laten sluiten voor meditatie in een klooster. Moet er wel bij gezegd worden dat het een land in ontwikkeling is, met zijn gebreken en dus ook zijn oncomfortabele kanten, maar dat maakt het ook interessant. Een compleet andere wereld.

Na mijn trekking ben ik vertrokken naar Pokhara. Een dorpje aan de voet van de Annapurna Range, na de Mount Everest de hoogste bergen van Nepal met 8000+ meter. Een onwijs relaxed plaatsje aan een meer, zo relaxed zelfs dat ik in vier dagen tijd precies alleen het meer gezien heb. Ik lijk wel steeds luier te worden en moet ook zeggen dat ik soms ook wel een beetje moe word van steeds weer 8 uur of langer in een hobbelige bus zitten. Ook al doe ik niet veel, de dagen vliegen hier voorbij. Een maand gaat hier voorbij alsof het een week is. Na vier dagen luieren besloot ik een van Nepal's avontuurlijke kanten te proberen, een paragliding vlucht boven het meer van Pokhara met uitzicht op de schitterende Himalaya. Het schijnt een van de beste plekken ter wereld te zijn om te paragliden, dus die werd met alle liefde toegevoegd aan mijn lijstje. Geweldige ervaring! Na mijn Pokhara trip te hebben afgesloten met een dinner in goed Wervershoofs gezelschap, vetrok ik de volgende ochtend weer in een 8-uur durende hobbelige rit richting de jungle van Nepal. Chitwan National Park in het zuiden van het land.

Ook dit was weer een compleet andere wereld. In de Himalaya bevroor ik, in Pokhara was ik blij dat ik het afkon met een dun vestje en hier was het ineens stikbenauwd en 35 graden. En dat op een grove 100 km afstand van elkaar (Oke en een beetje verschil in hoogte). In Chitwan heb ik een loopsafari gedaan in de jungle, een dag die wel heel erg bijzonder verliep. Op eigen risico kun je er voor kiezen om door de jungle te gaan lopen onder begeleiding van minimaal twee gidsen, met de kans tijgers, olifanten, beren en neushoorns tegen het lijf te lopen. Dat wilde deze avonturier natuurlijk wel proberen. Stoer "ja" zeggen, maar ondertussen nerveus rondlopen toen de eerste neushoorn met luid lawaai van zich liet horen. Vrij imposante beesten op een paar meter afstand! 's Middags werd het nog spannender, toen we nog even mochten rennen en schuilen achter bosjes voor een aanstormende neushoorn. Maar dat heeft natuurlijk ook wel weer iets, kan weer van het lijstje worden afgestreept. Naast een aantal neushoorns hebben we het geluk gehad een wilde olifant te zien, heel wat apen, herten, de vreemdste insecten ooit en gigantische krokodillen. De tijger en de beer hielden zich zoals gebruikelijk verscholen, al hebben zij ons vast wel gezien..

Waar ik echter het meest van geschrokken ben deze dag is niet de razende neushoorn, maar mijn gids. Mijn gids kreeg diep in de jungle tot twee keer toe een epileptische aanval. Zo moest ik na zeven maanden vakantie mijn verpleegkundige skills weer even uit mijn tas toveren. Gelukkig is alles goedgekomen, maar dit staat toch niet bovenaan het lijstje meest relaxte momenten van de reis, zonder enige medische hulpmiddelen, zonder telefoonbereik en op 8km lopen naar de uitgang van het park. Vervolgens liep die man hondsberoerd en stomdronken richting de uitgang, ook niet bepaald meer in staat ons te behoeden voor wat agressieve neushoorns. Dat was me het avontuurtje wel...

En nu is het na mijn 3,5 week gevarieerde trip door Nepal tijd voor mijn trip naar Tibet. Donderdagochtend stap ik op het vliegtuig naar Lhasa, de heilige hoofdstad in het Tibetaans Boeddhisme en ooit de thuisbasis van Dalai Lama, voor hij onder druk van de Chinezen naar India vluchtte. Dit gaat een fascinerende en leerzame trip worden, dat staat vast. Van de reizigers die hier zijn geweest heb ik begrepen dat je de onderdrukking voelt tot op het bot, zelfs als toerist. "Waarom ga je daar dan voor je lol heen?" Zullen mensen denken. Het lijkt me een ervaring. Ik weet amper iets van die hele situatie daar en ik hoop er iets over te leren, al zal begrijpen er nooit in zitten. Bovendien moet het een schitterend land/regio zijn (ja wat is het nou eigenlijk?) en schijnen de mensen weer eens de liefste mensen ter wereld te zijn. Ik ben benieuwd. Maak je als lezer alvast maar op voor een lang verslag na terugkomst van de Tibet trip...