India; you hate it or you love it..... I love it!
Door: Mieke
Blijf op de hoogte en volg Mieke
19 Mei 2010 | India, Jaipur
Dit is wat ze zeggen over India, je houdt er van of je vindt het niks. En dat klopt denk ik. Als je niet van viezigheid, lawaai, drukte, hitte, lange oncomfortabele reizen en starende mensen houdt, moet je niet naar India komen. Maar als je dit naast je neer kan leggen en echt naar het land en de mensen kan kijken, is het geweldig.
Tot nu toe ervaar ik reizen in India als terug in de tijd leven. Ondanks dat dit land hard in ontwikkeling is, is het natuurlijk algemeen bekend dat het nog steeds zwaar onder ontwikkeld is in de meeste gebieden. Je ziet het overal op straat;
Olifanten, kamelen, paarden en ezels, alles kom je tegen in het verkeer om van alles te vervoeren. Een grote vrachtwagen heb ik hier nog nooit gezien.
Supermarkten kennen ze hier niet, je koopt gewoon alles op de markt op straat.
Het stikt van de zwervers, die op straat of op de stations leven. Regelmatig kom ik mensen tegen die midden op straat liggen te slapen (dood of levend?), niemand kijkt er uiteraard van op.
Een groot deel van de kinderen gaat hier ook niet naar school, en werkt van jongs af aan. Tijdens de kameelsafari in de woestijn bijvoorbeeld, passeerden we een dorpje waar er nog echt water uit de put moest worden gehaald. Vrouwen en kinderen liepen af en aan met grote emmers op hun hoofd. Ik vroeg hoe dat zat, en kreeg als antwoord dat de kinderen hier gewoon niet naar school gaan. Hun hele leven niet.
Ik heb tijdens mijn reis in Azie nu vaak beseft hoe goed we het hebben thuis in Nederland, maar bij onderwijs heb ik nog nooit stil gestaan. Het is zo vanzelfsprekend voor ons. Ik kan me absoluut niet voorstellen hoe het is om geen educatie te hebben gehad in mijn leven. En je ouders ook niet, dus die kunnen je ook niets leren. En iedereen hier maar denken dat alle blanken rijk zijn... ja gek he, zonder educatie.. Probeer het dan maar eens uit te leggen.. Dat is best lastig!
Maar ondanks dat, is het zo interessant om het leven hier te bekijken. En ik denk dat dit een goede tijd is om hier heen te gaan, India is een heel groot land met heel veel mogelijkheden om zich ver te ontwikkelen, net als China dat in korte tijd heeft gedaan. Ik denk dat als je hier over een jaartje of 20 of 30 komt dat het niet meer zo is zoals het nu is.
Het is een week geleden dat ik een verhaal geschreven heb, en ik heb in de tussentijd alweer genoeg meegemaakt. Ik ben ondertussen in Jaipur, de hoofdstad van de provincie Rajasthan. Verder ben ik afgelopen week in Jodhpur "Blue City" en Udaipur (waar James Bonds' Octopussy is opgenomen) geweest. In beide plaatsen staan net als in alle andere steden in Rajasthan een groot fort en paleis. Best leuk om te zien, maar ik heb er nu 4 van binnen en buiten gezien in een paar dagen tijd en dat vind ik voorlopig wel even genoeg. In Jodhpur ben ik naar een echte Bollywood film geweest in de bioscoop, die hoog op mijn 'to-do-list' stond. Bollywood is de filmindustrie van India en op dit moment nog groter dan Hollywood. Bollywood sterren worden hier gezien als echte goden, dus die gekte wilde ik natuurlijk wel even meemaken. De film zelf was te simpel voor worden, en ondanks dat het in het Hindi gesproken was kon ik het met gemak volgen. Toch een leuke ervaring!
In Udaipur heb ik mezelf samen met een andere Nederlandse meid in het chaos verkeer van India gestort door mountainbikes te huren. Ik vond het helemaal geweldig. Het verkeer hier is niet te filmen. ALLES gaat kris kras door elkaar, niemand kijkt op of om maar neemt gewoon afslagen, het enigste wat je hoort is toeters, en nog gaat het goed. Wat een wonder dat je hier niet om de minuut een ongeluk tegen komt. En ik maar lachen om al die bizarre situaties, en de mensen maar kijken naar me.
Wat ook wel heel leuk was, is dat ik in Udaipur een Hindu bruiloft passeerde op de straat. Een fanfare speelde muziek en de mensen waren aan het dansen, en toen ik kwam kijken werd ik zo de menigte in getrokken om mee te dansen. Iedereen helemaal blij en gillen en iedereen wilde met me dansen.
Ik ben hier ook nog een veel grotere bezienswaardigheid dan in Sri Lanka, het is me al tientallen keren overkomen dat mensen met me op de foto willen op straat. Als ze het netjes aan me vragen wil ik gerust even voor hun foto lachen, ik vind het allemaal alleen maar grappig wat me overkomt. Maar ik heb het ook een paar keer gehad dat mensen gewoon hun camera in mobieltje met camera in mijn gezicht stoppen als ik langsloop. Maar wat zij kunnen, kan ik ook he! Als zij een foto van mij willen fotografeer ik lekker net zo hard terug! En dat is leuk, wat mensen zijn hier voor mij verre weg het meest fascinerende wat ik tegen kom. Ik kijk mijn ogen uit, die schitterende kleurrijke klederdracht. En het valt me op, hoe arm ze ook zijn, zelfs zwervers, de vrouwen zijn ALTIJD goed gekleed. Zelfs met de meest vieze kinderen zonder kleren naast hen, de vrouwen zijn nog steeds mooi en kleurrijk.
Wat is dit toch een fascinerend en bijzonder land. En wat is 3 weken een korte tijd om dit land te bezoeken. Maar ik ben toch blij dat ik de kans heb gepakt!!
Morgen staat voor mij de Taj Mahal op het programma, toch wel een beetje het boegbeeld van India. Die kan je eigenlijk niet missen als je hier op reis bent. Toeristischer als dat kan het haast niet, maar het schijnt nog steeds heel indrukwekkend te zijn. Ik kijk er heel erg naar uit!! Daarna vertrek ik naar Varanasi waar ik dit weekend de heilige rivier de Ganges zal bezoeken. Dat is mijn nummer 1 op mijn 'to-do-list' voor India. Daar zal ik vast helemaal me ogen uitkijken met het bijzondere gedrag van mensen. Mensen die zichzelf en hun kleren wassen in de meest vieze rivier op aarde, direct naast een lijkenverbranding. Bijzonder, maar interessant lijkt me!
Nog 8 dagen te gaan, tot heel snel iedereen!!
Liefs Mieke
Tot nu toe ervaar ik reizen in India als terug in de tijd leven. Ondanks dat dit land hard in ontwikkeling is, is het natuurlijk algemeen bekend dat het nog steeds zwaar onder ontwikkeld is in de meeste gebieden. Je ziet het overal op straat;
Olifanten, kamelen, paarden en ezels, alles kom je tegen in het verkeer om van alles te vervoeren. Een grote vrachtwagen heb ik hier nog nooit gezien.
Supermarkten kennen ze hier niet, je koopt gewoon alles op de markt op straat.
Het stikt van de zwervers, die op straat of op de stations leven. Regelmatig kom ik mensen tegen die midden op straat liggen te slapen (dood of levend?), niemand kijkt er uiteraard van op.
Een groot deel van de kinderen gaat hier ook niet naar school, en werkt van jongs af aan. Tijdens de kameelsafari in de woestijn bijvoorbeeld, passeerden we een dorpje waar er nog echt water uit de put moest worden gehaald. Vrouwen en kinderen liepen af en aan met grote emmers op hun hoofd. Ik vroeg hoe dat zat, en kreeg als antwoord dat de kinderen hier gewoon niet naar school gaan. Hun hele leven niet.
Ik heb tijdens mijn reis in Azie nu vaak beseft hoe goed we het hebben thuis in Nederland, maar bij onderwijs heb ik nog nooit stil gestaan. Het is zo vanzelfsprekend voor ons. Ik kan me absoluut niet voorstellen hoe het is om geen educatie te hebben gehad in mijn leven. En je ouders ook niet, dus die kunnen je ook niets leren. En iedereen hier maar denken dat alle blanken rijk zijn... ja gek he, zonder educatie.. Probeer het dan maar eens uit te leggen.. Dat is best lastig!
Maar ondanks dat, is het zo interessant om het leven hier te bekijken. En ik denk dat dit een goede tijd is om hier heen te gaan, India is een heel groot land met heel veel mogelijkheden om zich ver te ontwikkelen, net als China dat in korte tijd heeft gedaan. Ik denk dat als je hier over een jaartje of 20 of 30 komt dat het niet meer zo is zoals het nu is.
Het is een week geleden dat ik een verhaal geschreven heb, en ik heb in de tussentijd alweer genoeg meegemaakt. Ik ben ondertussen in Jaipur, de hoofdstad van de provincie Rajasthan. Verder ben ik afgelopen week in Jodhpur "Blue City" en Udaipur (waar James Bonds' Octopussy is opgenomen) geweest. In beide plaatsen staan net als in alle andere steden in Rajasthan een groot fort en paleis. Best leuk om te zien, maar ik heb er nu 4 van binnen en buiten gezien in een paar dagen tijd en dat vind ik voorlopig wel even genoeg. In Jodhpur ben ik naar een echte Bollywood film geweest in de bioscoop, die hoog op mijn 'to-do-list' stond. Bollywood is de filmindustrie van India en op dit moment nog groter dan Hollywood. Bollywood sterren worden hier gezien als echte goden, dus die gekte wilde ik natuurlijk wel even meemaken. De film zelf was te simpel voor worden, en ondanks dat het in het Hindi gesproken was kon ik het met gemak volgen. Toch een leuke ervaring!
In Udaipur heb ik mezelf samen met een andere Nederlandse meid in het chaos verkeer van India gestort door mountainbikes te huren. Ik vond het helemaal geweldig. Het verkeer hier is niet te filmen. ALLES gaat kris kras door elkaar, niemand kijkt op of om maar neemt gewoon afslagen, het enigste wat je hoort is toeters, en nog gaat het goed. Wat een wonder dat je hier niet om de minuut een ongeluk tegen komt. En ik maar lachen om al die bizarre situaties, en de mensen maar kijken naar me.
Wat ook wel heel leuk was, is dat ik in Udaipur een Hindu bruiloft passeerde op de straat. Een fanfare speelde muziek en de mensen waren aan het dansen, en toen ik kwam kijken werd ik zo de menigte in getrokken om mee te dansen. Iedereen helemaal blij en gillen en iedereen wilde met me dansen.
Ik ben hier ook nog een veel grotere bezienswaardigheid dan in Sri Lanka, het is me al tientallen keren overkomen dat mensen met me op de foto willen op straat. Als ze het netjes aan me vragen wil ik gerust even voor hun foto lachen, ik vind het allemaal alleen maar grappig wat me overkomt. Maar ik heb het ook een paar keer gehad dat mensen gewoon hun camera in mobieltje met camera in mijn gezicht stoppen als ik langsloop. Maar wat zij kunnen, kan ik ook he! Als zij een foto van mij willen fotografeer ik lekker net zo hard terug! En dat is leuk, wat mensen zijn hier voor mij verre weg het meest fascinerende wat ik tegen kom. Ik kijk mijn ogen uit, die schitterende kleurrijke klederdracht. En het valt me op, hoe arm ze ook zijn, zelfs zwervers, de vrouwen zijn ALTIJD goed gekleed. Zelfs met de meest vieze kinderen zonder kleren naast hen, de vrouwen zijn nog steeds mooi en kleurrijk.
Wat is dit toch een fascinerend en bijzonder land. En wat is 3 weken een korte tijd om dit land te bezoeken. Maar ik ben toch blij dat ik de kans heb gepakt!!
Morgen staat voor mij de Taj Mahal op het programma, toch wel een beetje het boegbeeld van India. Die kan je eigenlijk niet missen als je hier op reis bent. Toeristischer als dat kan het haast niet, maar het schijnt nog steeds heel indrukwekkend te zijn. Ik kijk er heel erg naar uit!! Daarna vertrek ik naar Varanasi waar ik dit weekend de heilige rivier de Ganges zal bezoeken. Dat is mijn nummer 1 op mijn 'to-do-list' voor India. Daar zal ik vast helemaal me ogen uitkijken met het bijzondere gedrag van mensen. Mensen die zichzelf en hun kleren wassen in de meest vieze rivier op aarde, direct naast een lijkenverbranding. Bijzonder, maar interessant lijkt me!
Nog 8 dagen te gaan, tot heel snel iedereen!!
Liefs Mieke
-
19 Mei 2010 - 09:02
Luuk:
Nog 8 dagen schat! Geniet er maar van!
x -
19 Mei 2010 - 09:39
IJda:
Miek, als ze slapen zijn ze toch niet dood :-)
Geweldige foto's weer.
En het is trouwens best koud nu bij je :-)
Nog 8 nachtjes slapen...
-
19 Mei 2010 - 11:21
Claudia:
Hoi Miek,
Ik kan me voorstellen dat je blij bent dat je deze kans gepakt hebt. Wat een ervaringen allemaal!! Maar ook weer fijn als je terug ben!! We kijken uit naar alle verhalen en foto's,
Liefs Claudia -
19 Mei 2010 - 15:44
Sanne Van Leeuwen:
Jeetje Miek. Wat een verhalen weer! en wat een gave foto's zeg...
Jeetje man, nog ff en je grote avontuur is alweer afgelopen.
Gaat de tijd toch snel he als je het niet wilt.. :(
Geniet nog ff met volle teugen want voor je het weet ben je weer hier in het saaie Nederland...
Liefs, xxx -
21 Mei 2010 - 15:36
Inge:
De enige woorden die ik kan bedenken voor wat jij daar allemaal ziet en meemaakt zijn, super fantastische ongelofelijk mooi. Ik ben stiekem best wel jaloers op je. Ik heb bewondering voor je dat je dit doet en aandurft. Ik kan me zo moeilijk voorstellen hoe het is om in een land te zijn waarbij je dingen ziet zoals olifanten voor de deur. Ik ben super blij voor je dat je dit heb kunnen doen, maar ik ben ook wel heel blij dat je volgende week weer lekker thuis kom. Tot donderdag Dikke knuffel -
21 Mei 2010 - 20:16
Dianne:
Hoi mieke,
ik weet eigenlijk niet of je me wel kent maar ik zat in de roemenie-groep na jou vorigjaar.
ik hoorde dat je naar sri lanka ging en ben je toen gaan volgen op je weblog en ik vind het echt geweldig om te lezen!
geniet ervan de laatste paar dagen!
groetjes, Dianne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
