Nog nooit een blanke gezien? - Reisverslag uit Haridwār, India van Mieke Lakeman - WaarBenJij.nu Nog nooit een blanke gezien? - Reisverslag uit Haridwār, India van Mieke Lakeman - WaarBenJij.nu

Nog nooit een blanke gezien?

Door: Mieke

Blijf op de hoogte en volg Mieke

23 Mei 2010 | India, Haridwār

Wat ik nu toch weer heb meegemaakt!
Ik heb het voor elkaar gekregen om in een dorp te stranden waar ze nog nooit een blanke hebben gezien, en dat heb ik geweten ook!

Vanochtend vroeg begon al als een avontuur. Ik zou de trein van Delhi naar Haridwar pakken, maar ik stond op de wachtlijst voor een ticket. Het is hier namelijk hoog zomer en dus vakantie voor de locals, en daarom zijn de treinen allemaal volgeboekt. Dus ik extra vroeg naar het treinstation, stond gelukkig mijn naam op de lijst en had ik een ticket. Alvast een zorg minder.
Ik zat al veel te vroeg op het perron te wachten, en er stond al een hele tijd een trein klaar. Misschien was mijn trein wel vroeg dit keer dacht ik, en een man vertelde me dat het inderdaad mijn trein was. Om 11.15 uur begon de trein ineens te rijden, terwijl mijn trein pas om 11.30 uur zou vertrekken. Dus ik met de trein mee rennen, en een open deur van de dichtstbijzijnde coupe in gesprongen (net als in de film, helemaal spannend!)
Uiteraard niet in de goede coupe, en ik belande in de laagste klasse waarmee je kan reizen in de Indiase trein, dat betekend dus OVERVOL. Gelukkig werd er een plekje voor me vrij gemaakt, de mensen vonden het maar al te interessant dat er een blanke in de trein was natuurlijk. Ik kreeg meteen 3 uitnodigen voor accomodatie en eten en ook nog eens een huwelijksaanzoek. Ik kon er wel om lachen. Bij het eerst volgende station toch maar van coupe gewisseld, op zoek naar mijn coupe, maar die kon ik niet vinden en de trein begon weer te rijden, dus ik er weer ingesprongen. (Best een kick hoor).
En die coupe maar eens me ticket aan iemand laten zien, en je raad het wel natuurlijk, ik zat uiteraard in de verkeerde trein. No worries, ik gewoon de eerstvolgende stop weer eruit. Een super klein station in een klein dorpje in the middle of nowhere. Maar geen probleem, ik kon daar gewoon wachten tot mijn goede trein wel zou komen, ongeveer een half uur later.
Toen ik het perron op liep, dat bomvol met mensen stond, werd het langzaam helemaal stil. Ik ben een ster in overdrijven maar dit keer overdrijf ik niet. ALLE mensen keken me aan, werden stil, en een aantal monden vielen letterlijk open. Ik ging even een flesje water kopen en binnen no time stond er een hele cirkel om me heen. Ik wist niet wat me overkwam, en ik vond het een super komisch gezicht dus ik kon me lach niet inhouden. Ik liep verder het perron op, om een plekje te zoeken om te gaan zitten. Alle locals zitten gewoon op de grond, dus ik had een prima plekje voor mezelf op de grond gevonden. Binnen no time weer een nieuwe cirkel om me heen. Moeders kwamen aan met hun kinderen, en allemaal te wijzen naar me. Ik vond het nog steeds grappig allemaal. De mensen begonnen in het Hindi tegen me te praten, en begrepen blijkbaar niet dat ik geen Hindi spreek. Na een tijdje kwam er eindelijk iemand aan die Engels sprak, en die vertelde me dat er hier nog nooit een blanke was geweest. Die conclusie had ik zelf ook ongeveer wel getrokken.
Een meisje kwam geschokt naar me toe, 'waarom ik in vredesnaam op de grond zat?'. Mijn simpele antwoord was gewoon; omdat de locals dat ook doen, en omdat ik het prima vind om op de grond te zitten. Dat kon echt niet volgens haar, want op de grond zitten was alleen voor arme mensen. En ik zou rijk zijn en status hebben dus ik moest nodig met haar mee komen op om een fatsoenlijke bank te gaan zitten. Zo werkt het hier echt nog, het kastensysteem. Hoe meer geld, hoe meer vrienden, hoe meer status. En alle blanken hebben zowiezo veel geld in de ogen van Indiers, dus die hebben ook zowiezo veel status. Het is ook het beste voor de Indiers om buitenlandse vrienden te hebben, goed voor de status. Misschien vandaar ook wel dat iedereen hier met me op de foto wil, dan kunnen ze laten zien dat ze een buitenlandse vriend hebben. Ik ben tot nu toe al minstens 100x met mensen op de foto geweest als het nier meer is (niet eens overdreven!)

Na een halfuur kwam eindelijk de goede trein en dacht ik in de trein rustig bij te kunnen komen van alle aandacht. Maar dat viel ook een beetje tegen. Ik merk meteen dat ik afwijk van een toeristische route door wat Noordelijker te gaan. Maar ik kan er wel om lachen hoor, en de mensen zijn vriendelijk en totaal niet agressief dus het staren kan weinig kwaad. Ik ben natuurlijk ook wel heel exclusief met mijn sproeten ;-) Een paar mensen wilden ze aanraken en er is me ook een keer gevraagd welke huidziekte ik had. Tja..

Ondertussen ben ik aangekomen in de plaats Haridwar. Hier ontspringt de Heilige rivier de Ganges vanuit de Himalaya. Mijn bezoek aan Agra en Varanasi waren beide geweldig. De Taj Mahal was ontzettend indrukwekkend. Ik ben normaal gesproken absoluut niet geinteresseerd in gebouwen, maar deze heeft mijn hart gestolen. Met recht een wereldwonder.
Varanasi is inderdaad mijn nummer 1 gebleken. Het was de plaats waar ik het meest naar uitkeek, en ik had het bewust tot het einde van mijn reis bewaard.

Er is geen woord dat Varanasi in z'n geheel kan omschrijven. Het is een gekkenhuis, het is magisch, het is te smerig voor woorden en je ziet de meest uiteenlopende contrasten.
Varansi is de meest heilige plaats op aarde voor Hinduisten, net zoals Mekka voor Moslims. Iedereen wil hier eens in hun leven heen, en dit is de beste plaats om te sterven of gecremeerd te worden. Het echte heilige gebied is eigenlijk maar zo'n 2 kilometer lang. Langs de rivier lopen allerlei 'ghats' zoals ze dat noemen, allemaal met een eigen naam en eigen doeleinde. Aan het begin en aan het einde van de 'ghats' zijn de burningghats, waar de lijken worden verbrand. Hier worden dagelijks zo'n 300 lijken verbrand, lichamen uit het hele land en zelf het buitenland komen hierheen. En dit kan je als toerist ook gewoon bekijken allemaal. Mensen lopen af en aan met vers gearriveerde lijken op brancards. De lichamen moeten in speciale kleding gewikkeld worden die je op straat kan kopen. Elk lijk dat aankomt wordt eerst in de rivier gewassen, dan gedroogd in de zon en dan verbrand. Het ziet er eigenlijk uit als een groot kampvuur. Af en toe zie je dan ineens een voet of een schedel uit het vuur steken. Wat een afgrijselijk idee om te aanschouwen eigenlijk, maar toch ervaarde ik het anders, en ik heb het echt van heel dichtbij gezien. Het is hier de normaalste zaak van de wereld. Baby's, kinderen, zwangere vrouwen en heilige mensen mogen niet verbrand worden en zij worden gedropt in de rivier met stenen aan hun lichaam zodat ze zinken. De hele bodem van de rivier ligt dus vol met lijken. Vrouwen mogen niet bij de lijkenverbranding aanwezig zijn, omdat zij vroeger voor het geloof levend in het vuur bij hun man sprongen, omdat een vrouw niet zonder een man mag leven. Ik neem aan dat dat dus nu verboden is.
De meeste mensen met een overleden familie lid scheren hun hoofd kaal, in heel Varanasi zie je groepen kale mensen, ook vrouwen. Er zijn ook veel kappers op straat.

In Varanasi heb ik om 05.00 uur met zonsopkomst een boottrip over de Ganges gedaan, en op dat tijdstip is het al super druk met mensen, ik keek mijn ogen uit. Vanaf het water kon ik het perfect bekijken. Mensen wassen zichzelf, zwemmen, drinken het water, poetsen hun tanden met het water met hun vingers, wassen hun kleren. Zoveel mensen bij elkaar, zo intens met het water, heel indrukwekkend om te zien. Het meest opvallende vond ik toch wel een man die zich aan het wassen was en water aan het drinken was, en 1 meter naast hem werd een lijk gewassen. 2 meter daarnaast werd een lijk verbrand. De man keek niet op of om, was alleen maar met het water bezig. Wat een bijzonder gebeuren allemaal, het voelde een beetje magisch om daar te zijn. De echte Hindu cultuur van heel dichtbij. En toeristen worden ook heel erg geaccepteerd, iedereen zegt vriendelijk gedag of wilt, hoe verassend, met je op de foto. (Dat kan dan wel weer even tussen de rituelen door). Ondanks dat deze plaats het smerigste is wat ik ooit gezien heb, met teveel mensen op een kleine ruimte, heel veel bedelaars en heel veel stank, vond ik het met stip mijn hoogtepunt. Volgens mij raak ik na een jaar nog niet verveeld met mensen kijken. En dan nu Haridwar, een anders Heilige plaats langs de Ganges. Het water schijnt hier nog schoon te zijn, misschien nog even een duik nemen ;-)? Ik denk dat ik bedank...

Tot over 4 dagen!

Liefs

EDIT: Ik heb net te horen gekregen dat British Airways deze week staakt, en laat ik nou net met British Airways naar huis vliegen donderdag. 70% van de vluchten gaat door, maar ik vlieg over Londen, grote kans dat daar wel gestaakt wordt. Ik hou mijn hart vast... ik ben heel erg teleurgesteld.


  • 23 Mei 2010 - 14:44

    Martijn:

    Heey Mieke,

    Heel tof allemaal. Heb alles ff teruggelezen. Zeker dit verhaal laat me lachen! Geniet nog ff de laatste paar dagen!

    x

  • 23 Mei 2010 - 18:26

    Sanne:

    Phoe wat een verhaal weer.
    Niks voor mij denk die lijken, maar het is wel indrukwekkend! Klinkt echt zo smerig als je hoort dat ze zich daar in wassen enzo...maar goed dat zal wel een beetje een fobie van mij zijn ;)!

    Vandaag was het 410 voetbaltoernooi! Ik heb mee gedaan met Neills team. We waren best goed :P 2 wedstrijden gewonnen en 2 verloren. Ik heb nu ontzettende pijn in mijn benen, joepie!

    Ik hoorde het van het staken! ik duim voor je. En hoop dat het goed komt!

    Geniet nog even van je laatste dagen!

    Liefs en hopelijk tot vrijdag :)

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Mieke

Na 3 keer vrijwilligerswerk te hebben gedaan in Roemenie en Sri Lanka ben ik enorm nieuwsgierig geworden naar de rest van de wereld. Zoals elke reiziger weet, als je eenmaal gaat, dan blijf je gaan. Ik heb gereisd in India en Sri Lanka, Vietnam en Laos. Ik ben een grote fan van Azië. Vandaar dat er weer een nieuwe reis deze kant op gaat. Dit keer met de legendarische Trans Siberie Express, overland van Amsterdam tot China. Om vervolgens vanaf China van dag tot dag te bekijken waar ik zin in heb... deze reis wordt een groot avontuur en een grote verrassing.

Actief sinds 17 Feb. 2008
Verslag gelezen: 594
Totaal aantal bezoekers 96566

Voorgaande reizen:

29 Maart 2017 - 17 April 2017

Iran

07 April 2016 - 09 Mei 2016

Madagaskar

17 September 2014 - 01 Juni 2015

Over land naar Azië

09 Augustus 2012 - 03 September 2012

Vietnam/Laos

19 Februari 2010 - 27 Mei 2010

Sri Lanka-India

31 Januari 2009 - 01 Maart 2009

Terug naar Roemenië

11 April 2008 - 21 Juni 2008

Werken in Roemenië

Landen bezocht: