Bericht 4: Eerste dagen + stages bezocht!
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Mieke
04 Februari 2009 | Roemenië, Boekarest
Buna!!
Hier alweer een volgend berichtje van mij. Het is vandaag woensdag en eigenlijk was het de bedoeling dat iedereen vandaag zou beginnen met stage lopen, maar dat verliep helaas iets anders dan we gedacht hadden!
Maandag en dinsdag hebben we met de hele groep alle stages bezocht. Maandag zijn we begonnen bij het straatkinderenproject en de basisschool. Deze stage is een combinatie. Nathalie, Ellen en Marleen gaan hier 's ochtends stage lopen op de basisschool, en dan 's middags activiteiten doen met de straatkinderen in het opvanghuis. Helaas hebben de kinderen deze week nog vakantie en beginnen zij maandag weer.
Dinsdag zijn we 's morgens langs het grootste psychiatrisch ziekenhuis van Roemenie geweest; Alexandru Obregia. Hier gaan Marieke, Garm, Marrijn en Charel stage lopen op zowel de mannen als de vrouwenafdeling. Vorig jaar ben ik hier ook een paar keer wezen kijken met de toenmalige stagiaires, en dat was toen voor Roemeense begrippen niet heel heftig. Maar nu schrok ik behoorlijk! De vrouwen liggen op een gesloten afdeling, 20 bedjes in een zaal met daarbij alleen een tafel in het midden en een wasbak aan de wand. Het deed me een beetje denken aan films van vroeger, waarbij je ziekenhuizen ziet met 20 mensen op een zaal. Dit laat maar weer zien hoeveel ze hier nog op achter lopen. Maar toch lijkt het me een hele interessante en leerzame stage. De vrouwen liggen de hele dag op bed, en nu kunnen er eindelijk activiteiten worden aangeboden.
Dinsdagmiddag was het dan eindelijk zover, ik zou mijn kindjes weer gaan ontmoeten!! Ik was ontzettend zenuwachtig, ik wist totaal niet wat ik kon verwachten, er ging van alles door m'n hoofd; zouden alle kinderen nog leven? zouden er nieuwe kinderen zijn? zouden alle zusters er nog zijn? zou het beter zijn? zou het slechter zijn? zouden onze muurschilderingen er nog zijn?
Om 13.00 kwamen we aan en helaas sliepen bijna alle kinderen op dat moment en konden we om die reden ook geen rondleiding krijgen. Toen ik binnen liep kwam meteen Christina op me af en begon me te knuffelen, daarna nam ze me mee aan mijn hand en wees ze naar de muurschilderingen die wij vorig jaar hebben gemaakt. Dat was zo ontroerend!! En uiteraard hield ik het ook niet droog.. het was een heel erg mooi moment wat ik nooit meer zal vergeten denk ik!!
Ondanks dat ik de kinderen nog niet gezien heb voelde het heel goed om weer terug te zijn, en het leek als de dag van gisteren dat ik er nog was. De directrice Mioara, Jan Inge (Noorse vrijwilliger) en Ariana (therapeute) waren ook ontzettend blij om me te zien.
De eerste indruk wat ik nu kreeg bij het kindertehuis was een stuk beter als vorig jaar!! Het hele huis is van de binnenkant opnieuw geschilderd, er zitten stevige deuren in de kamers en het ruikt fris. Er was zelfs een grote televisie in de hal geplaatst waar de kinderen tv kunnen kijken!!
Het is de bedoeling dat ik hier de komende weken met Ilona ga werken, 5 dagen in de week. Marieke, Garm, Marrijn en Charel komen 2 dagen in de week en ook Ellen, Nathalie en Marleen komen hier 1 dag in de week ondersteunen. Dat was in eerste instantie niet de bedoeling, maar iedereen was zo enthousiast over dit project dat we de planning een beetje aangepast hebben in overleg met school. Morgen gaan we beginnen en dan heb ik meteen een afspraak met de directrice om te bespreken wat we met de donaties gaan doen.
Gisteravond zijn we met de hele groep en de mensen van het gehandicaptenproject en obregia uit eten geweest. (op de kosten van school!) Een erg gezellige avond gehad, het is leuk om alvast de mensen met wie je te maken krijgt op die manier te leren kennen en over de verschillende kanten van het werk te praten. Ik heb de mensen van het gehandicaptenproject alle 3 een groepsfoto met de kinderen gegeven die we vorig jaar hebben gemaakt. Hier waren ze ontzettend blij mee!! Wederom een heel mooi moment. En ik weet zeker dat er de komende weken nog veel mooie momenten gaan komen.
Nou lieve mensen voor nu is het wel weer even genoeg, al zou ik zo nog een uurtje door kunnen typen. Dat bewaar ik voor de volgende keer.
La revedere,
Liefs Mieke
Hier alweer een volgend berichtje van mij. Het is vandaag woensdag en eigenlijk was het de bedoeling dat iedereen vandaag zou beginnen met stage lopen, maar dat verliep helaas iets anders dan we gedacht hadden!
Maandag en dinsdag hebben we met de hele groep alle stages bezocht. Maandag zijn we begonnen bij het straatkinderenproject en de basisschool. Deze stage is een combinatie. Nathalie, Ellen en Marleen gaan hier 's ochtends stage lopen op de basisschool, en dan 's middags activiteiten doen met de straatkinderen in het opvanghuis. Helaas hebben de kinderen deze week nog vakantie en beginnen zij maandag weer.
Dinsdag zijn we 's morgens langs het grootste psychiatrisch ziekenhuis van Roemenie geweest; Alexandru Obregia. Hier gaan Marieke, Garm, Marrijn en Charel stage lopen op zowel de mannen als de vrouwenafdeling. Vorig jaar ben ik hier ook een paar keer wezen kijken met de toenmalige stagiaires, en dat was toen voor Roemeense begrippen niet heel heftig. Maar nu schrok ik behoorlijk! De vrouwen liggen op een gesloten afdeling, 20 bedjes in een zaal met daarbij alleen een tafel in het midden en een wasbak aan de wand. Het deed me een beetje denken aan films van vroeger, waarbij je ziekenhuizen ziet met 20 mensen op een zaal. Dit laat maar weer zien hoeveel ze hier nog op achter lopen. Maar toch lijkt het me een hele interessante en leerzame stage. De vrouwen liggen de hele dag op bed, en nu kunnen er eindelijk activiteiten worden aangeboden.
Dinsdagmiddag was het dan eindelijk zover, ik zou mijn kindjes weer gaan ontmoeten!! Ik was ontzettend zenuwachtig, ik wist totaal niet wat ik kon verwachten, er ging van alles door m'n hoofd; zouden alle kinderen nog leven? zouden er nieuwe kinderen zijn? zouden alle zusters er nog zijn? zou het beter zijn? zou het slechter zijn? zouden onze muurschilderingen er nog zijn?
Om 13.00 kwamen we aan en helaas sliepen bijna alle kinderen op dat moment en konden we om die reden ook geen rondleiding krijgen. Toen ik binnen liep kwam meteen Christina op me af en begon me te knuffelen, daarna nam ze me mee aan mijn hand en wees ze naar de muurschilderingen die wij vorig jaar hebben gemaakt. Dat was zo ontroerend!! En uiteraard hield ik het ook niet droog.. het was een heel erg mooi moment wat ik nooit meer zal vergeten denk ik!!
Ondanks dat ik de kinderen nog niet gezien heb voelde het heel goed om weer terug te zijn, en het leek als de dag van gisteren dat ik er nog was. De directrice Mioara, Jan Inge (Noorse vrijwilliger) en Ariana (therapeute) waren ook ontzettend blij om me te zien.
De eerste indruk wat ik nu kreeg bij het kindertehuis was een stuk beter als vorig jaar!! Het hele huis is van de binnenkant opnieuw geschilderd, er zitten stevige deuren in de kamers en het ruikt fris. Er was zelfs een grote televisie in de hal geplaatst waar de kinderen tv kunnen kijken!!
Het is de bedoeling dat ik hier de komende weken met Ilona ga werken, 5 dagen in de week. Marieke, Garm, Marrijn en Charel komen 2 dagen in de week en ook Ellen, Nathalie en Marleen komen hier 1 dag in de week ondersteunen. Dat was in eerste instantie niet de bedoeling, maar iedereen was zo enthousiast over dit project dat we de planning een beetje aangepast hebben in overleg met school. Morgen gaan we beginnen en dan heb ik meteen een afspraak met de directrice om te bespreken wat we met de donaties gaan doen.
Gisteravond zijn we met de hele groep en de mensen van het gehandicaptenproject en obregia uit eten geweest. (op de kosten van school!) Een erg gezellige avond gehad, het is leuk om alvast de mensen met wie je te maken krijgt op die manier te leren kennen en over de verschillende kanten van het werk te praten. Ik heb de mensen van het gehandicaptenproject alle 3 een groepsfoto met de kinderen gegeven die we vorig jaar hebben gemaakt. Hier waren ze ontzettend blij mee!! Wederom een heel mooi moment. En ik weet zeker dat er de komende weken nog veel mooie momenten gaan komen.
Nou lieve mensen voor nu is het wel weer even genoeg, al zou ik zo nog een uurtje door kunnen typen. Dat bewaar ik voor de volgende keer.
La revedere,
Liefs Mieke
-
04 Februari 2009 - 12:52
Sanne:
super om dit te lezen (L) -
04 Februari 2009 - 13:53
Sanne 410:
Hej lieve Miek!
Wat ontzettend mooi! Gaaf zeg dat alles er beter uitzag en dat jullie dingetjes nog behouden zijn! Jammer dat je je kindjes nog niet gezien hebt! Maar dat wordt vast ook wel erg mooi! Heel veel succes en we houden contact...oh ja hem me maar ff sanne 410 genoemd aangezien een andere sanne hier net voor mij ook al heeft geschreven! Haha
xx -
04 Februari 2009 - 19:44
Tatiana:
Wauww ! Dat vergeet je denk ik echt nooit meer nee dat Christina zo naar je toe kwam! Wat een schat is het ook :D
Super gaaf om te lezen hoe het daar gaat, succes !!
Tot je volgende verhaal (K) -
05 Februari 2009 - 12:37
Kirsten:
Hey lieverd,
heb je net aan de telefoon gehad!!!! echt super om te horen dat het daar goed gaat.
kusjes aan de kinderen en aan jou natuurlijk xxx kirsten -
05 Februari 2009 - 15:31
Robbin:
Hey Mieke,
echt super dat het zo goed gaat. Ook is het goed om te zien dat de situatie nu misschien al een klein stapje verbeterd is. Heel veel succes, hou je goed!
Groetjes Robbin -
07 Februari 2009 - 18:27
Tonny, :
Hé Miek,
Wat leuk om je enthousiaste verhaal te lezen. Blij dat alles naar wens verloopt tot nu toe. Nog bedankt voor je kaart en ik hoop dat je daar nog veel nuttig werk kunt doen de komende tijd. Kus van mij. -
08 Februari 2009 - 08:23
Ella:
Hee Mieke,
wat mooi om te lezen dat het daar al beter gaat als vorig jaar.
en nu hopen dat het allemaal blijft verbeteren.
ik vind het echt super goed van je, wat je allemaal doet.
nog veel succes daar en geniet ervan.
xje nichtje.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
