Bye Bye Panadura...Hello Kandy!
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Mieke
07 April 2010 | Sri Lanka, Kandy
Hoi Lieve mensen,
Mijn eerste berichtje vanaf mijn nieuwe plekje in Kandy! Alles gaat goed met me!
Afgelopen maandag ochtend heb ik afscheid genomen van mijn lieve kindjes in het tsunami kamp. We hebben er een hele leuke ochtend van gemaakt. Ik had drinken, koekjes ballonnen en voor ieder kind een klassenfoto mee. Uiteraard was het definitieve afscheid wel even emotioneel, ik had ook niet anders verwacht. Maar met een trots en voldaan gevoel heb ik het kamp verlaten. Ik heb veel goede en mooie herinneringen en daarmee kon ik dit hoofdstuk van mijn avontuur in Sri Lanka goed afsluiten. Ik wilde graag iets voor tsunami slachtoffers doen, en dat heb ik gedaan.
Dinsdag ochtend stond mijn chauffeur naar Kandy al om 05.45 op de stoep. Na een rit van 4,5 uur kwam ik aan in mijn schitterende nieuwe woonplaats. Kandy, de spirituele hoofdstad van Sri Lanka, ligt midden in de bergen. De stad is druk, maar beeldschoon. Veel oude gebouwen, markten, winkels, tempels en in het midden van de stad een groot meer.
Het huis van mijn nieuwe gastgezin staat op de top van een berg, met prachtig uitzicht over de hele stad.
Mijn nieuwe gastouders, een gepensioneerd stel, zijn super vriendelijk. Kan ook niet anders hier in Sri Lanka. Ik heb mijn eigen appartementje in de tuin met een grote slaapkamer, badkamer en terras. Het enigste kleine nadeel is dat ik hier de hele maand alleen ben, dus ik zou me nog wel eens kunnen gaan vervelen 's avonds in mijn stille kamer.
Vanochtend heb ik mijn eerste ochtend op mijn nieuwe werkplek gehad. In dit weeshuis wonen 125 vrouwelijke clienten, in de leeftijd van 2 tot 80 jaar. De volwassenen hebben voornamelijk een verstandelijke beperking, de kinderen voornamelijk een meervoudige beperking. Ik ga de eerste tijd op de kinderafdeling werken. Het is goed dat ik aan de Roemeense omstandigheden gewend ben, anders was het misschien wel een beetje een shock geweest. De kinderen zitten de hele dag op een stoel, op de grond, of liggen in bed. Gelukkig zijn de kinderen wel heel blij en gaan de zusters (nonnen) liefdevol met de kinderen om. Dat vind ik het belangrijkste. Maar helaas is er niet genoeg geld en personeel om de kinderen de begeleiding te geven die ze nodig hebben. Ik denk dat ik me voornamelijk bezig zal houden met de kinderen vermaken, liefde geven, fysio oefeningen, helpen met eten en leren zelf te eten. Het zal misschien af en toe vrij zwaar zijn, omdat ik er helemaal alleen voor sta en alles van mijn eigen initiatief moet hebben. Maar dat betekend ook extra leerzaam! Ik ga er gewoon nog even een leuke laatste maand van proberen te maken, zowel voor mezelf als voor de kinderen!
Tot snel lieve mensen!
Liefs Mieke
Mijn eerste berichtje vanaf mijn nieuwe plekje in Kandy! Alles gaat goed met me!
Afgelopen maandag ochtend heb ik afscheid genomen van mijn lieve kindjes in het tsunami kamp. We hebben er een hele leuke ochtend van gemaakt. Ik had drinken, koekjes ballonnen en voor ieder kind een klassenfoto mee. Uiteraard was het definitieve afscheid wel even emotioneel, ik had ook niet anders verwacht. Maar met een trots en voldaan gevoel heb ik het kamp verlaten. Ik heb veel goede en mooie herinneringen en daarmee kon ik dit hoofdstuk van mijn avontuur in Sri Lanka goed afsluiten. Ik wilde graag iets voor tsunami slachtoffers doen, en dat heb ik gedaan.
Dinsdag ochtend stond mijn chauffeur naar Kandy al om 05.45 op de stoep. Na een rit van 4,5 uur kwam ik aan in mijn schitterende nieuwe woonplaats. Kandy, de spirituele hoofdstad van Sri Lanka, ligt midden in de bergen. De stad is druk, maar beeldschoon. Veel oude gebouwen, markten, winkels, tempels en in het midden van de stad een groot meer.
Het huis van mijn nieuwe gastgezin staat op de top van een berg, met prachtig uitzicht over de hele stad.
Mijn nieuwe gastouders, een gepensioneerd stel, zijn super vriendelijk. Kan ook niet anders hier in Sri Lanka. Ik heb mijn eigen appartementje in de tuin met een grote slaapkamer, badkamer en terras. Het enigste kleine nadeel is dat ik hier de hele maand alleen ben, dus ik zou me nog wel eens kunnen gaan vervelen 's avonds in mijn stille kamer.
Vanochtend heb ik mijn eerste ochtend op mijn nieuwe werkplek gehad. In dit weeshuis wonen 125 vrouwelijke clienten, in de leeftijd van 2 tot 80 jaar. De volwassenen hebben voornamelijk een verstandelijke beperking, de kinderen voornamelijk een meervoudige beperking. Ik ga de eerste tijd op de kinderafdeling werken. Het is goed dat ik aan de Roemeense omstandigheden gewend ben, anders was het misschien wel een beetje een shock geweest. De kinderen zitten de hele dag op een stoel, op de grond, of liggen in bed. Gelukkig zijn de kinderen wel heel blij en gaan de zusters (nonnen) liefdevol met de kinderen om. Dat vind ik het belangrijkste. Maar helaas is er niet genoeg geld en personeel om de kinderen de begeleiding te geven die ze nodig hebben. Ik denk dat ik me voornamelijk bezig zal houden met de kinderen vermaken, liefde geven, fysio oefeningen, helpen met eten en leren zelf te eten. Het zal misschien af en toe vrij zwaar zijn, omdat ik er helemaal alleen voor sta en alles van mijn eigen initiatief moet hebben. Maar dat betekend ook extra leerzaam! Ik ga er gewoon nog even een leuke laatste maand van proberen te maken, zowel voor mezelf als voor de kinderen!
Tot snel lieve mensen!
Liefs Mieke
-
07 April 2010 - 09:25
Luuk:
Nog maar 50 dagen!
xx -
07 April 2010 - 10:50
Sanne Van Leeuwen:
Super dat je dit doet meid!
Wel vervelend dat je idd in je eentje in dat appartement zit.... dat kan nog wel eens lastig worden.
Naja misschien maak je daar snel vrienden dat je s'avonds ook wat te doen hebt en dus niet alleen thuis hoeft te zitten :)
Ben benieuwd naar de foto's van hoe het daar is met alle gehandicapte kinderen/volwassenen.
Volgens je verhaal is het een beetje te vergelijken met Roemenie... naja gelukkig dat de zusters daar tenminste wel weten hoe het moet!!
Miek, succes! en ik kijk uit naar je nieuwe verhaal :)
Liefs, xxx San -
07 April 2010 - 16:06
Sanne:
Hai Miek!
Wat een super verhaal weer. Ben blij dat je het ook deze keer weer getroffen hebt. Het is even eenzaam alleen, maar naar wat ik uit je verhaal begrijp ziet het er wel top uit! Dat is natuurlijk ook belangrijk. Wat een mooi project heb je ook dit keer. Fijn dat je de kinderen en volwassenen daar een handje kan helpen! En ik weet zeker dat ze daar ook veel aan zullen hebben. Alleen al liefde geven is natuurlijk iets heel moois. Ik hoop dat je de laatste maand ook gaat genieten en weer veel moois gaat leren!
Succes! En we spreken elkaar weer snel!
Dikke kus -
10 April 2010 - 08:07
Elina:
Morrie Mieke
Ja, ja, het volgende avontuur. Het voordeel van s'avonds alleen zitten is dat je alle tijd hebt om je bezig te houden met het boedisme. groeten van de Moppies uit Keut -
11 April 2010 - 18:03
Claudia:
Hoi Mieke,
Bedankt voor je leuke kaart!! Wat een leuk verslag weer. Fijn dat hier in ieder geval de kinderen niet mishandelt worden. Jouw kennende ga je voor deze kinderen ook weer veel betekenen. Jammer dat je 's avonds en in het weekend nog alleen bent. Wie weet misschien leer je nog wel iemand kennen. Veel plezier nog, geniet er van en ik kijk weer uit naar het volgende verslag.
Liefs, Claudia -
22 April 2010 - 11:46
Mariek:
RESPECT MIEK!!!!!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
